به لطف دوستان که تازگیها مدتی بعد از همایشها فایل صوتی، پاورپوینت و گزارشهای مکتوب آن را منتشر میکنند کار ما هم راحت تر شده و فقط چند نکته ای در حاشیه نشست ها می نویسیم. این چند نکته هم در حاشیه شبکه های اجتماعی و زندگی روزمره است:
1- علی رغم تاخیر نیم ساعته همایش، زحمات انجمن علمی دانشجویی مطالعات فرهنگی و رسانه به خاطر برگزاری آن واقعا جای قدردانی دارد.
2- به نظرم "زندگی روزمره" در عنوان این همایش زیادی بود. هیچ کس به این مفهوم نپرداخت و تعریفی ارائه نشد و اساسا حتی توضیح کوتاهی هم داده نشد که چرا ارتباط این مفهوم و شبکه اجتماعی قرار است تحلیل شود؟ چرا طراحی پنل ها اینطوری است؟ و ارتباط این پنلها و پایان نامه ها با عنوان اصلی همایش چیست؟ شاید بهتر بود دبیر همایش کمی توضیح می داد تا انسجام مطلب از سوی مخاطب درک شود.
3- به طور کلی پنلهای دانشجویی جالب تر از پنل اساتید بود (البته این نقل قول یکی از دوستان است). سخنرانی آقای پوری به دلیل ارائه برخی آمارها از جمله افزایش سن کاربران شبکه های اجتماعی در رده های سنی سالمندان برایم جالب بود. ایشان نتیجه گرفتند که این موضوع شکاف نسل ها را از میان می برد اما چون جزئیات این آمار ارائه نشد تصمیم دارم حتما اصل آمارها را پیدا کنم. کار آقای اکبری تبار برایم جدید و متفاوت بود. کار آقای رحمتی هم از معدود سخنرانی هایی بود که ادعایی در خود داشت. تلاش ایشان در فهماندن موضوع به مخاطب و در واقع نحوه ارائه ایشان قابل توجه بود. سخنرانی آقای شاقاسمی هم که یک دفعه خارج از لیست ارائه شد مرا یاد شیرینی های نداده ایشان از جمله شیرینی همین پایان نامه ای که خلاصه اش را ارائه کردند انداخت.
4- نکات دکتر عبداللهیان در مورد نمونه گیری آنلاین اگرچه برایم جدید نبود و در زمان دفاع پایان نامه ارشد بعضی دوستان منسوخ شدن فرمول کوکران را شنیده بودم اما نمی دانم این موضوع که توضیح آن در انتها بسیار پیچیده شده بود در چه منبعی قابل دسترس است و ممنون می شوم اگر کسی می داند به من هم بگوید. خودم در جایی ندیدم.
۵- برخی زمینه های پیشنهادی آقای بهزاد دوران برای تحقیق در حوزه شبکه های اجتماعی (تیتروار) عبارت بودند از بهداشت و سلامت، آموزش، زبان، امنیت ملی، اخلاق، فلسفه رسانه، چیستی شبکه ها و الگوهای کاربری شبکه (در مقابل کارهایی که صرفا به تاثیر، کارکرد و محتوا می پردازد)، سکند لایف و سایبورگی شدن، ویکی، همچنین زنان، کودکان، سالمندان، افراد دچار ناتوانی، انقلاب های اجتماعی، موضوعات حقوقی و اخلاقی، مدیریت و اقتصاد بودند اما من دوتا ایده دیگر به ذهنم رسید که مطرح نشد. کشف ایده های جدید هم از خصایص مثبت چنین نشست هایی است.
۶- دیدن یک دوست و همکار قدیمی از محاسن این همایش بود. دیدن دوستان مجازی که تو آنها را می شناسی ولی آنها تو را نمی شناسند هم یک احساس دلپذیر شبیه "invisible" بودن به انسان می دهد...
7- یک تاسف عمیق هم دارم نسبت به وضعی که ایجاد شده که برای کار کردن روی یک موضوع علمی باید مدام عذرخواهی کنیم. مدام تصریح و تاکید کنیم که همایش علمی است نه سیاسی.