در جستجوی مفهوم زمان مجازی هستم. تازه فهمیدم که چقدر سخته فهموندن این مفهوم به کسایی که رشته های دیگه ای خوندن مثلا بچه های فیزیک ! اونا اصلا نمی تونن بحث نظریه دو فضایی شدن را در ذهنشون بگنجونن چون معتقد به یک مفهوم از زمان هستن اونم همان چیزی است که انیشتین بیان کرده... دفاع کردن از این مفهوم که جای خود دارد. شایدم توانایی من برای بیان درست این مفهوم پایین بوده ...
یه چیز دیگه رو هم فهمیدم اینکه چقدر زمان لازم دارم برای مطالعه و چقدر وقتم کمه! توی جستجوهای روزهای گذشته ام به هایدگر رسیدم (البته از اول هم می دونستم که بهش می رسم اساسا نمیشه درکی از زمان داشت بدون مطالعه بحث های فلسفی هایدگر) اما خوندن کتابهاش واقعا سخته! تازه فهمیدم که چقدر دلم می خواد زبان آلمانی بلد بودم و متن ها رو به زبان اصلی می خوندم تا لااقل فقط فهم اندیشه دشوار باشه نه اینکه مشکل فهم ترجمه هم به اون اضافه بشه...
اما نکته ای که برام جالب بود. این بود که نیچه هایدگر و مارکس سه فیلسوف بزرگ آلمانی هر سه شعر هم می گفتن. نیچه رو از قبل می دونستم که به این موضوع معروفه و فلسفه اش رو با شعر بیان کرده اما هایدگر و مارکس رو نمی دونستم. "علی عبداللهی" در مقدمه ترجمه کتاب "مفهوم زمان" هایدگر می نویسد: "مارکس به گمانم آنقدر شیفته ادبیات بود و آنقدر مایه شاعری در خود داشت که تقریبا تمام عمر جنگید تا شاعر نباشد و شاعرانه به جهان ننگرد اما در پشت و پسله های ذهنش و هسته اندیشه های فلسفی - سیاسی- اجتماعی اش آرمان شاعرانه نهفته است. " ...." شعرهای هایدگر هم گاه بارقه هایی از فلسفه او را می تابانند اما به نیرومندی فلسفه او و آثار فلسفی اش نیستند درسایه فلسفه اش حیاتی پیچک وار دارند و بر درخت تنومند آثارش پیچیده اند."(۱)
به شعری از اشعار هایدگر با عنوان"هستن و اندیشیدن"(۲) توجه کنید:
"هستن- فراورده اندیشیدن؟
اندیشیدن هماره واقعه هستن است
نخست سپاس گزاردن آموزید
آنگاه اندیشیدن می توانید
هیچ بیهوده است
همه چیزی٬ یگانه"
حس سپاسگزاری که در ابیات میانی شعر بیان می کنه واقعا منو تحت تاثیر قرار داد.... ولی اگر همینطوری بخوام پیش برم و از جستجوی یه مفهوم علمی به شعر برسم نمی دونم چند سال دیگه موفق بشم از پایان نامه ام دفاع کنم
منبع:
۱- هایدگر٬ م. (۱۳۸۳) مفهوم زمان و چند اثر دیگر. ترجمه عبداللهی علی. تهران: نشر مرکز. ص ۳ و ۴
۲- همان ص ۹